بررسی تأثیر آموزش بر میزان آگاهی و نگرش سربازان پادگان 02 از راههای انتقال هپاتیت

    سابقه وهدف: هپاتیت برای گروه وسیعی از حالات بالینی بکار می رود که ناشی از صدمات حاصله از حملات ویروس، مواد توکسیک، فارماکولوژیک و یا حملات با واسطه ایمنی بر روی کبد است که باعث التهاب و نهایتاً نکروز سلولهای کبد می شود، که البته بیش از نیمی از هپاتیت های حاد توسط عفونتهای ویرال ایجاد میشود.عامل هپاتیت های ویرال ویروس های (A, B, C, D, E, G ) می باشد.     مواد و روشها: این مطالعه به صورت مداخله ای- تحلیلی (Interventional-Analytic) صورت گرفت. سربازان پادگان 02 به صورت تصادفی انتخاب شدند. حجم نمونه 230 نفر انتخاب شد. مطالعه در دو مرحله انجام شده که مرحله اول پیش از آموزش بود و پرسشنامه ها بین سربازان توزیع و جمع آوری گردید و اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS تحلیل گردید. مرحله دوم بعد از آموزش به سربازان صورت گرفت و همان پرسشنامه بین آنها توزیع شدو نتایج آن تحلیل شدو با مرحله اول مقایسه گردید.     یافته ها: پاسخ دهندگان همگی مذکر بودند، تعداد کل سربازان 230 نفر و میانگین سنی افراد 58/22 سال بود. سربازان همگی در مقطع فوق دیپلم بودند. میانگین نمرات نگرش قبل از آموزش (78/2±)85/8 نمره از 20 بود. ولی بعد از آموزش میانگین نگرش به (80/1±)46/11 رسید. همچنین میانگین نمرات آگاهی قبل از آموزش (41/4±)31/11 از 20 بود ولی بعد از آموزش میانگین نمره آگاهی به(98/2±)96/13 رسید.     بحث ونتیجه گیری: این مطالعه با توجه به تحلیل آماری انجام شده و معنی دار بودن تفاوت میانگین نمرات حاصله از پیش آزمون و پس آزمون، نشان داد که آموزش برسطح آگاهی و نگرش سربازان نسبت به راههای انتقال هپاتیت ، تأثیر زیادی داشته است. بنابراین پیشنهاد می گردد برای سربازان برنامه های آموزشی مدون درنظر گرفته شود شود.